วกกลับมายัง...แกรนด์แคนยอนออฟไทยแลนด์...แดนดอกบัว...จากเมื่อก่อนย้อนหลังกลับไปซักสามสิบปีล่วง ถนนหลักสายยุทธศาสต์ หมายเลข ๒๑๑๒ ระยะทางจาก เขมราฐ ถึง โขงเจียม ยังคงฝุ่นตะหลบหนาสีส้มเข้มยากจะหลบเล้นแม้หลบลงข้างถนน ตลอดเส้นทางมีรอยร่องเพียงสองให้ยางรถยนต์สัมผัสกับหินกรวดลูกรังสีส้มเข้ม เล็กบ้าง ใหญ่บ้าง ทั้งแอ่งทั้งหลุม ตามสภาพความห่างไกล...
ระยะทางประมาณสามสิบกิโลเมตรจากตัวอำเภอ ถึงบ้านสองคอน เลี้ยวซ้ายลงสู่ริมโขง ซัก กิโลเมตรเศษก็ถึงสามพันโบกแล้ว ช่วงหน้าน้ำหลาก ปลาแถวนี้ ขึ้นชื่อ หลากหลายประเภท ทั้งปลาหนัง ปลาเกล็ด ขนาดเล็กจิ๋วพอทำปลาส้มจ่อม ยันห้าร้อยกิโลกรัม แต่ทว่า หาคนซื้แทบจะไม่มี เนื่องจากสองฝั่งโขงคราคร่ำไปด้วยชาวประมงสองสัญชาติ หาเลี้ยงชีวิตและคนรอบข้างด้วยมือสองข้างและเครื่องมือจับปลาสุดแสนจะธรรมดา มีคนล้ำสมัยบ้างก็เพียงเครื่องเรือหางยาวดัดแปลงยี่ห้อดัง...JLO ก็ดูโก้หรูล้ำนำสมัยสุดๆ...
ตกค่ำย่ำยามเย็น...แสงอาทิตย์ลับเหลี่ยมผาทมึน...แสงตะเกียงน้ำมันก้าด หริบหรี่ไหวใต้ความมืดสนิทเหมือนปิดตา นั่นหมายว่ายังพอมีพออยู่ ยังมีอีกหลายหลังคาที่ต้องเก็บขี้ตกหรือ ยางไม้ ผสมกับ ขี้ขอนดอก ห่อด้วยใบตองกุงสด ม้วนเรียวยาว มัดด้วยตอกไม้ไผ่อ่อน จุดเปิดสายตาฝ่าความมืดไปไหนต่อไหนได้เหมือนกัน อุปกรณ์ให้แสงสว่างนั่น ภาษาถิ่นอิสานเรียก กะบอง ภาษากลาง น่าจะเป็น ไต้ หรือ ขี้ไต้ ส่วนใบตองกุง นั่น เป็น ใบไม้ยืนต้น ขนาดใหญ่ หลังใบเป็นมัน ใต้ท้องใบสาก มีขนอ่อน กันน้ำพอได้ ขนาดกว้างซัดสองคืบ หรือ ใหญ่กว่า ยาว ซัก ศอก กว่าๆ พบได้ทั่วไป ส่วน เจ้าขี้ขอนดอก ก็คือ ซากไม้แห้งผุสุดๆ บดสับ ผสมส่วนให้พอเหมาะกับยางไม้แห้งหมาดนั่น ลงตัว เป็น เครื่องมือและพลังงานชิ้นเอก ใช้มาหลายชั่วอายุคน จาก...เกิด...จนตาย เจ้ากะบอง ที่ว่า ก็ มีบทบาทอย่างมากมาย ให้แต่ละมือได้หยิบจับ จากพระ ถึง ชาวบ้าน ได้วนเวียน นำเจ้ากะบอง จุดไฟ ตัดแบ่งชิ้นสั้น ยัดใต้กองไม้ นำร่างกายท้ายสุดคืนสู่สามัญ ส่วนวิญญาณความว่างไร้ ก็สุดแท้แต่...บุญกรรม...ว่า จะไป สวรรค์ ชั้นดาวใด...
ตลอดเส้นทางหลวงหมยเลข ๒๑๑๒ จาก เขมราฐ ถึง โขงเจียม ยังมีแหล่งท่องเที่ยวธรรมชาติอีกมากมาย เรียงรายไม่ขาด เริ่มต้นจาก...แก่งช้างหมอบ ระหว่าง เส้นทาง เขมราฐ มุกดาหาร ไล่ลงไปตามสายน้ำโขง...เช่น น้ำตกแสงจันทร์ อันซีน หรือ น้ำตกลงรู...ป่าดงนาทาม...ผืนป่าแห่งบุปผาและผีเสื้อหลากสี...อุทยานแห่งชาติผาแต้ม...ยุคก่อนประวัติศาสต์...ข้ามเขตชายแดนไทยช่องเม็กเข้าสู่ดินแดนจำปาสัก สู่...คอนพะเพ็ง...หลี่ผี...ปราสาทเก่า...วัดภู ย้อนอดีตกลับสู่บรรยากาศไทยอิสานเมื่อสามสิบหนาวที่ล่วงมาแล้ว...
สอบถามข้อมูลก่อนการเดินทางจาก...การท่องเที่ยวท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย ภาค หรือ เขต หรือ สะดวกสุด แผนที่การเดินทาง จาก Google Map, Thanks so much to Blogger providing all every things extremely and absolutely FREE. Keep following me an another come up next Blog...
